اثرات داروی گرانیسترون بر شاخص های الکتروکاردیوگرافی در سگهای از لحاظ بالینی سالم

اثر جانبی آنتاگونیست¬های رسپتور 5-ht3 بر قلب، یک مبحث تحت مطالعه و بررسی پویا می¬باشد و گرانیسترون هیدروکلراید به عنوان یکی از داروهای این دسته، امروزه به منظور مصارف درمانی متعدد از جمله انکولوژی و استفراغ¬های حاد ناشی از گاستروانتریت¬های پاروو ویروسی در سگ¬ها درحال پیشرفت می¬باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات الکتروکاردیوگرافی یک تک دوز آهسته وریدی داروی گرانیسترون انجام شد. 16 قلاده سگ نژاد مخلوط، ماده، بالغ و از لحاظ بالینی سالم با متوسط وزن 78/0 ±23 کیلوگرم برای این مطالعه انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. اخذ الکتروکاردیوگرامها بلافاصله قبل و در زمانهای 5، 15، 30، 60، 120 دقیقه، 6 و 12 ساعت بعد از تزریق mg/kg 5/0 گرانیسترون و نرمال سالین در گروه کنترل انجام و تکرار شد. ضربان قلب و پارامترهای الکتروکاردیوگرافی (فواصل pr، qrs، st، qt، jt، qtc، jtc و دامنه موج t) در اشتقاق ii ارزیابی شدند. مقایسه میانگین داده¬ها در آنالیز آماری میان دو گروه توسط نرم¬افزار spss 19.0 انجام شد و اختلاف معنا¬داری مشاهده نشد، ولیکن در مقایسه داده¬های گروه درمان نسبت به زمان قبل از تزریق گرانیسترون (t0) افزایش طول فواصل پارامترهای pr، qrs، qt، jt، qtc، jtc و کاهش تعداد ضربان قلب اختلاف معنادار اما بدون علامت بالینی و موقت مشخص شد.